İki ay kadar evvel yeni bir haneye taşındığımdan bahsetmiştim.
Niyetim hem işyerine henüz yakın olmak hatta olasıysa gurbet türkülerinihenüz suskun sakin bir evde tutturmaktı.
Eski evim merkezi bir yerde bulunduğu içersinde otomobil kornalarının, düğün konvoylarının ve gece geç vakitlere kadar nara atıp dövüş eden, akabinde siren seslerine vesile olan sokak serserilerinin ardı arkası kesilmiyordu.
Kardeşim Mert ve mesai dostum Bünyamin eşliğinde bu evde üç şahıskalıyoruz.
Genel bakımından hoş bir site olduğunu söyleyebilirim.
Tek negatif yanı üst ve alt komşularımızın kavgayı, hengameyi içtenlikle seviyor olmaları.
Gecenin 2’sinde evde terör estiren bir personelimiz ve babası ile daimitartışıp ağlayan “tiineycır” bir kızımız var.
Burada sözünü edemeyeceğim çeşitli eylemlerde tespit edilen kimseler de var da o konuya girmiyorum.
Yine de gerçekleşir olmaz her şeyden şikayet eden, huysuz ve memnuniyetsiz kişiler gibi görünmek istemediğimiz içersinde bu konuyuherhangi bir şeklinde dile getirmek istemedik.
Önceki evimin insanın ciddi ciddi asabını bozan hengâme vaziyetini göz önünde bulundurunca şahsen bu kadarına razı oldum da diyebilirim.
Bu gün ofisteyken site yöneticimizden bir telefon geldi, “Yan komşularınızdan şikayet var… O kadar rahatsız olmuşlar ki yatak odalarının konumunu değiştirmişler… Polisi arayacaklarmış… Henüzevvel de bir kaç sefer iletmişlerdi… Emniyete intikal ettirmeden tatlıya bağlanabilir aslında…” gibi ifadeler kullandı.
O kadar şaşırdım ki anlatamam.
Yani yeminle söylüyorum bir şeklinde bizim hakkımızda böyle kanılar oluşmuş olabileceğine hiçbir zaman olasılık vermezdim.
“Bir yanlışlık olmasın? Üst-alt komşuları bizimle karıştırıyor olmasınlar?” dedim “Yok yok dolaysız sizden şikayetçiler” diye konuştu.
Özellikle geride bıraktığımız Perşembe günü yaptığımız hengâmesebebinden gözlerine uyku girmemiş…
Yöneticiye defa utangaç olduğumu, bu tür bir şeyin muhatabı bileolmanın bizim açımızdan oldukça üzücü olduğunu söyledim ve bu rahatsızlığı polise taşımayı düşünecek kadar beklemek adına keşkeeskiden gelip kendimize söyleselerdi diye ekledim.
Ayrıca ne tür seslerden rahatsızlık duyduklarını sordum, genelliklekonuşma sesleri demişler.
Şimdi biz üç kafadar mutlaka sütten çıkmış ak kaşık değiliz.
Hepimiz gece geç vakitlere kadar ayakta kalıyoruz fakat yaptığımız şeyçoğunlukla bilgisayar başında zaman geçirmek.
Ya işlerimizle ilgileniyoruz ya oyun oynuyoruz veyahut film izliyoruz.
Parti vermek, yüksek sesle müzik dinlemek ya da değil yüksek sesle normal biçimde televizyon seyretmek gibi huylarımız yok.
Zaten dekor emelli bir televizyonumuz var ve bu haneye geçtiğimizdenardından hiç açmadık.
Kumandasının nerde olduğunu dahi bilmiyoruz, oturma odasında öylecegözüküyor.
Hal durum böyleyken böyle bir şikayet vesilesiyle aranmak beni harbidenüzdü.
Yani komşular bu kadar beklemek adına kapımızı çalıp “Arkadaşlarvaziyet böyleyken bu tür, uyku uyuyamıyoruz” deselerdi yemin ediyorum her ne yapıyorsak defa henüz dikkatli yapmaya çalışırdık.
Bekarız fakat mağaradan çıkmadık, bazı durumlarda bir şeylere sinirlenip küfür ettiğimiz de oluyor fakat genel bakımından uygar insanlarız.
Oysa onlar bunu inşa etmek adına bizi yöneticiye, ev sahibine, komşulara ve hem de market işletmecisine şikayet etmeyi seçenek etmişler.
Yöneticinin bilhassa defa hengâme yaptığımızı ulaştırdığı Perşembe günü Mert uyuyordu biz de Bünyamin’le beraber bilgisayar başında bir JavaScript sorunu üstünde çalışıyorduk.
Şimdi tahmin ediyorum da “Buuu eveeeeeennt burda kulllaaaaanılmaaaaaaz! Buuuuuuug çıkaaaaaaar!” diye bağıraraketkileşim kurduğumuzu anımsamıyorum.
Hayır, koruma olsun diye söylemiyorum, iki insan bilgisayar başındaprogram ile ilgili bir konudan söz ederken en yüksek hangi ses tonuyla konuşabilirse biz de o tonda konuşuyorduk.
Yani o vakitte kapımız polis doğrulusunda çalınsaydı mutlaka fakatmutlaka hatalı geldiler diye üst ya da alt kata yönlendirirdik.
Sonuç bakımından mahcubiyeti ve kızgınlığı eş zamanlı yaşıyorum.
Mahcubum zira farkında olmasam dahi bir şeklinde insanların hayattarzlarına negatif istikamette müdahil olmuşum.
Kızgınım zira bakkalın da içinde yer aldığı bir güruh, biz ortada hiçbirmesele olmadığını düşünürken, kendilerine “Hayırlı akşamlar, iyi günler” diye selam verip işimize gidip hanemize gelir iken kendimizeaşırı horlayan, insanların yatak odalarının yerlerini değiştirmelerine kapı aralayan, polis çağırttırma potansiyeli yüksek serseriler gözleri ilebakıyormuş.
0 yorum:
Yorum Gönder